Wdzięczność

Jakiś czas temu poszłam coś załatwić do banku i znajoma pani, która pomagała mi zawsze w załatwianiu spraw kredytowych, zapytała mnie o plany na przyszłość, czy wracam do Polski. Powiedziałam, że w sumie na razie nie wracam. Więc padło kolejne pytanie, czy zostaję w Niemczech. Odpowiedziałam więc, że nie, że przeprowadzam się do Szwecji. Wtedy wyrwało się jej "pani Marto, ale pani to ma fajne życie". Taka zwykła niby sytuacja, a skłoniła mnie do chwili refleksji nad tym, co mi się przytrafia. To był moment gdy jeszcze zastanawiałam się, czy podjęłam właściwą decyzję o zmianie pracy, wyjeździe do innego kraju. I jak usłyszałam jej słowa pomyślałam, kurczę, naprawdę mam fajnie i tyle rzeczy mi się przytrafia, za które mogę być niezmiernie wdzięczna.
Teraz wiem, że jestem we właściwym miejscu na dany czas. Codziennie przemierzam Sztokholm na piechotę starając się za każdym razem wybrać nieco inną drogę do pracy. Idę z niemalże rozdziawioną buzią, uśmiech nie znika z twarzy. Po prostu jest fajnie.
Sklepy z dekoracjami wnętrz na każdym kroku, na mojej bocznej w sumie ulicy zdążyłam naliczyć już 5 sklepików ze starociami. Wszystkie jakby takie trochę niedzisiejsze, zakurzone, ale z klimatem.
Ta lampa przykuła ostatnio moją uwagę :)



Na razie musiałam poskromić moje zapędy dekoracyjne, bo nie wiadomo na jak długo będę mogła zostać w mieszkaniu, dowiedziałam się, że właściciel wkrótce planuje powrót. To nie najlepsza wiadomość dla mnie, ale trzymam kciuki, by jeszcze trochę został poza Sztokholmem, bo ewidentnie nie chce mi się wyprowadzać i znów szukać nowego lokum.
A wkrótce zaproszę was w nowe miejsce, gdzie będę pisała trochę o moim życiu tutaj. Bo w sumie ten blog miał być o wnętrzach przede wszystkim i chciałabym, by tak pozostało.
Pozdrawiam ciepło
Marta