O urządzaniu kuchni

W życiu urządzałam już trzy kuchnie, ta będzie czwarta. Przy każdej popełniłam parę błędów, a może tak pozytywnie powinnam powiedzieć - sporo się nauczyłam. Zawsze miałam ciągoty do klimatów rustykalnych i drewna. Drewno nadal uwielbiam, trochę zmienił mi się jednak styl i wolę bardziej nowoczesne i klasyczne meble.
Pierwsze dwie kuchnie były właśnie drewniane, dopiero przy trzeciej postawiłam na Ikeę. Początkowo przede wszystkim dlatego, że budżet był ograniczony i na drewno nie było już w nim miejsca. A gdy kuchnia stanęła już na swoim miejscu pomyślałam sobie, że naprawdę fajnie wygląda. Jeszcze bardziej polubiłam kuchnie Ikea, gdy zaczęłam przeglądać blogi i inne zasoby internetowe i zobaczyłam jakie świetne kuchnie ludzie potrafią stworzyć bazując na meblach Ikeowych. I po co było mi to drewno, za które do tej pory spłacam kredyt. Przecież minęły już czasy, gdy kuchnia miała starczać na 30 lat . Wielce prawdopodobne, że za parę lat nie będę już tu mieszkać gdzie mieszkam. Mam nadzieję, że choć nowy mieszkaniec będzie cieszył się drewnianą kuchnią.Nie powiem, ma swój klimat, ale szczęśliwszą mnie nie czyni.
A tak będzie wyglądać Ikeowa kuchnia na nowym mieszkaniu.





Za dużo jej nie ma, dlatego przez jakiś czas głowiłam się jak ją rozplanować. Żeby nie było drogo (wszelkie niestandardowe szafki kosztują dużo więcej) i ładnie prezentowała się w pokoju połączonym z kuchnią. Zdecydowałam się na symetryczne szafki, myślę że takie prezentują się najlepiej w małej kuchni. Fronty będą z serii Lindigo, a blat czarny. Do tego fajnie pasowałyby płytki z kolekcji Opera z Tubądzina:



Świetny post na temat kuchni Ikea znajdziecie na blogu Carol Reed Design. Projektantka potrafiła wyczarować niesamowite wnętrza wykorzystując w nich meble Ikea jako bazę i zestawiając je z produktami innych firm. To według niej klucz do sukcesu, by łączyć, a nie traktować Ikei dosłownie.

Dziś przypadkowo znalazłam też inny wątek o kuchniach Ikea , które na Ikeę nie wyglądają.

Ja zaś poważnie też zastanawiam się nad wykorzystaniem frontów ADEL do łazienki.

Kuchnia nr 1 urządzana kilkanaście lat temu.



Kuchnia obecna:



Pierwsza kuchnia z Ikei:



Kuchnia w moim wynajmowanym mieszkaniu, która zdecydowanie zainspirowała mnie do tej ostatniej, między innymi doceniłam czarne blaty. Bardzo ją lubię.





Pozdrawiam ciepło
Marta

O wybieraniu podłogi

Kocham drewniane podłogi, a najbardziej te zrobione z prawdziwych dech. Niestety podłogi te mają jedną wadę... są drogie :( Wybierając się do sklepu z podłogami z właścicielem mieszkania wiedziałam, że należy nastawić się na panele podłogowe. Kiedy już się tam znaleźliśmy nieświadomie zboczyliśmy do kącika z drewnianą podłogą. Aż się nam oczy zaświeciły na widok bielonego dębu. Niestety po podliczeniu okazało się, że taka podłoga pożarłaby znaczną część ograniczonego budżetu, więc szybko wróciliśmy do części z panelami. Tam przekonaliśmy się, że panele mogą być bardzo różne, niektóre niemalże wiernie naśladują prawdziwe dechy. Niektóre nawet podobnie kosztują, co bardzo mnie zaskoczyło. Podczas pierwszych oględzin nie udało się nam dokonać wyboru, więc postanowiłam przeszukać zasoby internetowe. W temacie paneli podłogowych byłam totalnie zielona.
Nastawiłam się na poszukiwania jasnej podłogi, najlepiej dębu bielonego. W oko wpadły mi te oto panele w przyzwoitej cenie około 50 PLN. Cena jak na panele średnia, jeszcze w ramach ograniczonego budżetu.



Niestety w "realu" panele nie wyglądały już tak fajnie. Więc poszukiwania trwały.

W tym miejscu chciałabym bardzo podziękować za inspirację Keri , na blogu której wypatrzyłam piękne panele. Od razu rozpoczęłam poszukiwania owych paneli na necie.
Pierwsze z nich firmy Kronotex świetnie naśladują prawdziwe dechy i kosztują zaledwie 37,90 za metr. Do kupienia na Allegro.



Zamówiłam próbkę, która potwierdziła, że są naprawdę świetne, ale postanowiłam jeszcze sprawdzić inne panele firmy Sensa.
A oto jak się prezentują:



Są nieco droższe niż panele Kronotexu, ale mają piękną jasną barwę, o co mi właśnie chodziło. Zatem decyzja dotycząca wyboru podłogi została podjęta.
Gdzieś tam w głębi serca szkoda, że to jednak nie będą prawdziwe dechy. Muszę jednak przyznać, że nie spodziewałam się, że panele mogą tak dobrze wyglądać, poza tym są bardzo wytrzymałe.

Nowy wątek

Zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią zaczynam nowy wątek o wykańczaniu mieszkania przy ograniczonym budżecie. Od jakiegoś czasu już się do tego przybierałam, a kilka słów zachęty od was zmotywowało mnie do tego, by w końcu zacząć pisać. Tak się miło składa, że będę miała okazję uczestniczyć w urządzaniu nowego mieszkania od podstaw. Na co się już niesamowicie cieszę. Budżet na wykończenie mieszkania jest ograniczony - po prostu jest jaki jest i więcej go nie będzie. Cała sztuka polega więc na tym, by fajnie je wykończyć, nie wydając na to fortuny. Dodam jeszcze, że mieszkanie będzie wynajmowane.
Sama mieszkam w wynajmowanym mieszkaniu, które bardzo mi się podoba. Właściciele może nie zainwestowali w nie wspomnianej fortuny, ale na pewno nie brakowało im ciekawych pomysłów. Świetnie połączyli szlagiery z Ikei ze zdobyczami z targu staroci oraz zupełnie nowoczesnymi meblami ( przy tej mieszance Ikea nawet na Ikeę nie wygląda).
Urządzaniem wnętrz zajmuję się bardzo amatorsko i fakultatywnie, ale przy tym wszystkim mam masę frajdy. Zdarzyło mi się przy okazji wcześniejszych "realizacji" popełnić wiele błędów, ale dzięki nim sporo się nauczyłam.
Tak oto wygląda mieszkanie, które czeka na urządzenie:

1. Przedpokój
Zdjęcia są trochę niewyraźne i nienajlepszej jakości, bo robione bardzo na szybko podczas wizyty w jeszcze nie oddanym do użytku mieszkaniu.



2. Pokój z kuchnią



3. Kuchnia w kąciku



4. Sypialnia



Mieszkanie ma całe! 42 metry, na których zmieścił się pokój z kuchnią i oddzielna sypialnia. W stanie surowym wygląda na mega małe, zwłaszcza łazienka której nie udało się jeszcze uwiecznić na zdjęciu, ale gdy tylko pojawią się w nim meble i sprzęty jestem pewna, że okaże się całkiem wystarczającej wielkości.
Na razie wybrane są już podłogi i kuchnia, ale o tym w następnym poście.
Pozdrawiam ciepło
Marta

Znalazłam!

A co takiego? Właśnie lampę do przedpokoju. Przez bardzo długi czas straszył tam goły kabel, już nawet nie żarówka. Marzyła mi się latarenka, a zazwyczaj trafiałam na prawdziwie latarnie, które pięknie prezentowałyby się w wysokich wnętrzach. Niestety w bloku zajęłyby mi co najmniej pół przedpokoju.
Wierzę, że czasami warto poczekać. Sama wyznaję zasadę, że wnętrza najlepiej jeśli powstają "z czasem". Oczywiście nie można zapomnieć o efekcie ubocznym tego podejścia, czyli np. jak to się dzieje w moim przypadku, mieszkania przez jakiś czas bez lampy czy bez sofy.
Tą lampę wypatrzyłam w magazynie wnętrzarskim i od razu się w niej zakochałam. A jeszcze bardziej w jej cenie... kosztuje nieco ponad 100 PLN! Lepiej być nie może. Więc już klikam i zamawiam. A za jakiś czas pokażę jak prezentuje się we wspomnianym przedpokoju.



Jest jeszcze dostępna w wersji brązowej, ale mi akurat nie pasuje kolorystycznie do wnętrza. Szkoda, bo jeszcze bardziej mi się podoba od białej.



P.S. Ostatnimi czasy więcej oglądam niż piszę jeśli chodzi o sferę blogową, ale już wkrótce rozpocznę nowy wątek o wyposażaniu mieszkania przy ograniczonym budżecie. Zacznę pewnie od podłogi . Do usłyszenia zatem.
Pozdrawiam ciepło wszystkich zaglądających.
Marta